اهداف و چشم انداز

 | تاریخ ارسال: 1399/4/9 | 
اهداف و چشم انداز
احتمالا بارها در اخبار شنیده‌اید که کشورمان در شاخص‌های مختلف در سطح جهانی و منطقه‌ای دارای رتبه‌های متفاوتی است. یکی از مسائل مهمی که با توجه به آن کشورها رتبه‌بندی می‌شوند، رفاه است. رفاه را شاید بتوان هدفِ غایی هر اقتصاد و یا به‌صورت کلی‌تر هدف غایی نوعِ بشر دانست. انسان‌ها از بدو پیدایش به دنبال سعادت بوده‌اند و شاید مصداق سعادتمندی در دنیای امروزِ ما را تا حدی بتوان با رفاه توضیح داد. موسسه لگاتوم شاخصی به نام شاخص لگاتوم را برای اندازه‌گیری سطح رفاه کشورها دارد. این شاخص به‌جز تولید ناخالص داخلی عوامل دیگر چون سرمایه اجتماعی، سلامتی، آزادی سیاسی و کیفیت کلی زندگی را نیز در نظر می‌گیرد.
این شاخص به ما می‌گوید که مرفه‌ترین کشورها لزوما آن‌هایی نیستند که تولید ناخالص داخلی بالایی دارند، بلکه کشورهایی هستند که شهروندانشان آزاد، شاد و سالم هستند. این دقیقا همان چیزی است که احساس رضایت‌مندی، خوشبختی و سعادت را در فرد شکل می‌دهد. نکته کلیدی این است که سیاست‌گذارانی که سیاست‌ها و اقداماتشان در راستای تبدیل کردنِ شهروندان به انسان‌هایی شاد، سرزنده و خوشبخت قرار دارد، علاوه بر تشکیل یک جامعه سالم و پویا در حال کاهش دادن هزینه‌های اجتماعی و قرار گرفتن شاخص‌های اقتصادی در روندی مثبت و رو به رشد هستند.
رفاه اجتماعی تعبیری است معطوف به وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی که حفظ کرامت انسانی و مسئولیت‌پذیری افراد جامعه، در قبال یکدیگر و ارتقای توانمندی‌ها، از اهداف آن است. تامین رفاه کارکنان دانشگاه صنعتی امیرکبیر منجر به حفظ کرامت انسانی و مسئولیت پذیری کارکنان و ارتقا توانمندی های دانشگاه خواهد شد. بی شک چهره ماندگار و ثابت مراکز آموزشی و پژوهشی اعضای هیأت علمی و غیر هیأت علمی می باشند که سالیان دراز در دانشگاه مشغول خدمت هستند یا خواهند بود و این چهره زمانی شاداب، پرجنب و جوش خواهد بود که رفاه آن تأمین گردیده باشد.
واژه رفاه  "Welfare" ، اشاره به حالتی از سلامت، شادی، سعادت، خوب بودن و مساعدتی به‌ویژه به صورت پول، غذا و دیگر امکانات ارائه می‌شود، دارد. این کلمه ابتدا به‌صورت مصدر "To well fare" به‌کار می‌رفته؛ که به‌معنای خوب بودن و خوش گذرانیدن بوده است.
 
اداره رفاه کارکنان با طراحی و اجرای مناسب برنامه ها باید بتواند سطح رفاه کارکنان را افزایش دهد و به مرور سبب ارتقاء کرامت انسانی، خوب زندگی کردن کارکنان و ایجاد حس رضایتمندی و خوشبختی اعضای محترم هیات علمی و غیر علمی را فراهم سازد.